Oprichter van UMEF -Wesley Dorrius- vertelt in een interview voor het item Op de Barricade in Strijdkreet, het magazine van Leger Des Heils, over waarom hij veganist en activist is geworden.
Hij heeft een stichting waarmee hij festivals helpt verduurzamen (UMEF), is DJ (Wesdex), organiseert techno-evenementen, is grafisch vormgever en eet al sinds zijn achttiende niets dierlijks.
Met organisaties als Wakker Dier, Bont voor dieren en Proefdiervrij deed hij allerlei protestacties, maar ging ook om met radicale activisten. Nu legt hij vooral de nadruk op al het positieve van een vegan lifestyle. Hoe komt hij erbij om zich zo druk te maken over de dieren die wij consumeren?
“Ik vind dat wij dieren onderdrukken. Dieren zouden gelijkwaardig moeten zijn aan mensen. Met net zoveel rechten als wij. Maar wij doden ze op extreem grote schaal voor ons eten, en gebruiken bijvoorbeeld hun moedermelk voor zuivelproducten en hun huid voor leer. En dan heb ik het nog niet over de omstandigheden waar de dieren in leven in de vleesindustrie en de gevolgen voor het milieu daarvan. Volgens onze wetten mag dat allemaal, maar het is onrecht. Daarom spreek ik me daartegen uit, en wil ik er niet aan meedoen.”
Als tiener at Wesley ook nog vlees. Maar toen hij een documentaire zag op televisie, schrok hij verschrikkelijk.
“Ik zat naast mijn vader naar een commerciële zender te kijken. Alle ellende kwam voorbij, kattenbont bijvoorbeeld. En van hondenvlees festivals in China tot aan veetransporten en slachthuizen in Europa. Ik wist wel dat dat gebeurde, maar bij het zien van die beelden besefte ik pas echt dat míjn acties, mijn koopgedrag van vlees en leer, dat dierenleed veroorzaakten. Ik wilde daar niet meer verantwoordelijk voor zijn. Ik woonde nog bij mij ouders, maar werd fanatiek vegetariër. Zij vonden het toen nog extreem, maar begrepen mijn keuze wel. En dat ik toen vaker voor ze ging koken, vonden ze ook niet erg, haha.”
Ik vind het absurd dat wij voor dieren besluiten hoe lang ze mogen leven en waar ze mogen zijn. Dat we op de dag van hun geboorte hun executie al hebben vastgelegd.
Maar mensen eten toch al sinds mensenheugenis vlees? Dieren eten andere dieren, dat is toch de natuur?
“Wat mensen dieren aandoen lijkt in niks meer op de natuurlijke wijze waarop wij ooit met dieren samenleefden. We fokken dieren uit winstbelang. Koeien zijn opgesloten, kalfjes worden bij hun moeder weggehaald, de melk van de koe wordt gestolen. De veeteelt is ver weg bij de natuurlijke staat van deze dieren. Daarnaast zijn er inmiddels plantaardige alternatieven. Als jij honger hebt, betekent dat niet dat er een dier voor moet sterven. Die keuze heb je.”
“Veel mensen vinden het vooral belangrijk dat de dieren die wij gevangen houden een goed leven hebben. Maar ja, wat is een goed leven? Als ik nu alvast besluit dat jij een jaar mag leven, vind jij dat dan een waardig leven? Ik vind het absurd dat wij voor dieren besluiten hoe lang ze mogen leven en waar ze mogen zijn. Dat we op de dag van hun geboorte hun executie al hebben vastgelegd. Ik begrijp de onwetendheid wel, vlees ligt onherkenbaar en mooi uitgesteld in de supermarkt, dus we voelen er niet zo veel bij. Vergeten wordt dat dat vlees een levend en sensitief dier is geweest, die is geboren in gevangenschap en gedood voor een aantal minuten genot. Ook voor een glas melk worden dieren gedood en dat zorgt voor veel leed. Voor de productie van melk zijn alleen vrouwelijke koeien nodig. Stiertjes van melkkoeien worden vrijwel meteen weggehaald en geslacht.”
Wesley verdiepte zich na zijn keus voor vegetarisme steeds meer in dierenleed. Het duurde niet lang voor hij ook geen andere dierlijke producten meer wilde eten. Hij werd veganist. Een veganist eet alleen maar plantaardig voedsel en draagt geen leer en wol.
“Ik was de eerste paar maanden bezig met verpakkingen bekijken. Twintig jaar terug was veganist zijn echt nog pittig. Er zat bijna overal melk en ei in. DJ Moby vertelde ooit in een interview dat hij toen hij veganist werd alleen maar boterhammen met pindakaas at. Zo erg was het bij mij niet. Na een paar maanden wist ik wel wat ik kon eten en wat niet.”
Dat Wesley tot op vandaag de dag geen dierlijke producten koopt en eet, was voor hem niet genoeg.
“Als je iets onrecht vindt, is je eigen gedrag aanpassen niet genoeg. Aan het begin vond ik het moeilijk om in gesprek te gaan met mensen die zonder probleem de barbecue aanstaken. Ik wilde liever niet omgaan met vleeseters. Dat is nu wel minder. Maar ik was best wel verbitterd. Het werkt beter als je het positieve benadrukt van vegetarisme en veganisme. Net als met stoppen met roken. Dat doen mensen ook eerder als ze positief worden gestimuleerd. Mensen voelen zich nou eenmaal snel aangevallen en dat wekt weerstand op.”
“Mijn wereldbeeld is heel lang heel negatief geweest. Ik bedoel: ik werd veganist omdat ik tegen onrecht ben en was vele jaren actief vrijwilliger van organisaties die opkomen voor dierenrechten. Maar het lijkt vechten tegen de bierkaai. Dat is de laatste jaren echt omgeslagen. Er is veel meer aandacht voor dierenleed, de veganistische levensstijl is hip waardoor er steeds meer veganistische restaurants bij komen, en je kunt in de meeste andere restaurants aangeven dat je plantaardig eet. Er is ook veel meer kennis over dierenleed én de gigantische milieuvervuiling die gepaard gaat met de vleesindustrie.”
Dieren bevrijden, dat is toch strafbaar?
“Ik heb vooral veel publieksvriendelijke en aangekondigde acties gedaan, hoor. Met spandoeken naar de Makro en het Ministerie van Landbouw bijvoorbeeld. Tegen onverdoofd castreren, legbatterijen en eendenlever – dat is toen uit de schappen gehaald. Maar een aantal organiaties zijn radicaler dan dat. Ik ging naar trainingskampen om underground actie te kunnen voeren. Het is gek, je doet iets strafbaars tegen iets waarvan jij vindt dat het strafbaar zou moeten zijn. Het voelt als het verzet in de oorlog: het mag niet, maar het is toch goed. Terwijl dierenrechtactivisten geen held-types zijn. De meesten zijn anoniem. Ze willen geen applaus, maar doen het echt vanuit principe. Vaak ook op eigen initiatief. Het is een beetje een gekke vergelijking, maar net zoals de IS in cellen werkt, werkt het Dierenbevrijdingsfront ook los van elkaar in kleine groepjes. De meeste activisten kennen elkaar niet eens. Er zijn wel duidelijke regels waar iedereen zich aan moet houden: je mag geen schade aanbrengen aan dieren of het milieu, en er mogen geen mensen in gevaar raken.”
Activisten lopen nog wel eens gevaar.
“Ik ben weleens bedreigd met een vuurwapen bij een nertsenfokkerij en door jagers. Als activist maak je onder deze mensen niet echt vrienden. Maar ik kon niet anders dan opkomen voor onderdrukte dieren zonder stem. Vroeger werden Martin Luther King, Nelson Mandela en Ghandi die opstonden tegen onderdrukking, ook gezien als leiders van terroristische groeperingen. Nu staat iedereen achter de afschaffing van de apartheid.”
Wist je dat de veeteelt meer CO2 uitstoot dan alle vervoersmiddelen bij elkaar? En dat er regenwoud wordt gekapt voor goedkope soja die voor veevoer wordt gebruikt? Het is belachelijk dat we nog trots zijn op de boerenbedrijven die daar de oorzaak van zijn.
Van wat voor wereld droomt Wesley?
“Een wereld waarin niet 600 miljoen dieren per jaar in Nederland worden vermoord voor onze monden. Een wereld waar in de ei-industrie niet 30 – 40 miljoen mannenkuikens meteen na hun geboorte, terwijl ze hun moeder nog zoeken, worden verhakseld in een soort blender. Een wereld waar we duurzaam met elkaar samenleven. Helemaal perfect zal het misschien nooit worden. Maar voor ons nageslacht moeten we onze wereld en ons klimaat redden. Wist je dat de veeteelt meer CO2 uitstoot dan alle vervoersmiddelen bij elkaar? En dat er regenwoud wordt gekapt voor goedkope soja die voor veevoer wordt gebruikt? Het is belachelijk dat we nog trots zijn op de boerenbedrijven die daar de oorzaak van zijn. Maar wijs niet alleen naar de boeren. Zolang wij deze producten kopen in de supermarkt worden er ruim 1,5 miljoen dieren per dag voor ons gedood, in Nederland alleen.”
Het voelt wel als een heel groot ideaal. En als je nu een stapje de goede kant op wilt? Wat zijn dan jouw aanbevelingen?
“Ga plantaardig leven, koop geen dierlijke producten. Het lijkt groot en moeilijk, maar het is zeker tegenwoordig prima te doen. Kijk eens een documentaire, zodat je meer weet over wat je eet. Cowspiracy bijvoorbeeld, staat op Netflix. In de documentaire ‘What the Health?’ zie je hoeveel gezonder het voor jezelf is om veganistisch te eten. En bekijk het filmpje op youtube van Gary Yourosky; een echte inspirator van mij. Koop daarnaast minder spullen die met een vrachtschip naar jou worden verscheept. Koop je spullen lokaal. Scheepvaart is een grote vervuiler en veroorzaakt ‘ocean noise’ waar zeezoogdieren erg veel last van hebben. 12 augustus organiseer ik samen met IFAW, SOS Dolfijn en Stichting de Noordzee de Beach Cleanup Tour. Dat is een activiteit waarbij we het strand willen opschonen van plastic afval, van Scheveningen tot aan Wassenaar. Kom langs en spreek me aan als je meer tips van mij wilt voor een diervriendelijke, duurzame en gezonde levensstijl!”
Tekst: Willemijn de Jong
Beeld: Margriet Alblas (De Plaatjesmaker)
Link naar het interview:
https://www.strijdkreet.nl/artikel/op-de-barricaden-tegen-dierenleed
